Η υποδούλωση μέσω της τεχνολογίας είναι μία διαδικασία και μία ανταλλαγή ενεργειών.
Αυτό που γίνεται σε αυτό τον κόσμο είναι το εξής:
Χορηγείται τεχνολογία με το πρόσχημα της ευκολίας και της δυνατότητας για καλύτερη διαχείριση του χρόνου, ο οποίος θα προκύψει από τη χρήση αυτής της τεχνολογίας από τη μία πλευρά και από την άλλη πλευρά αυτό που είναι αφανές είναι η άνευ όρων παράδοση του ελεύθερου χρόνου και της ελεύθερης επιλογής της αυτοδιαχείρισης και η κατάρρευση όλων των ορίων της προσωπικής ζωής.
Η χρήση αυτής της τεχνολογίας που προσφέρεται με τα αντίστοιχα ανταλλάγματα, στην ουσία αυτό που κάνει είναι να γίνεται απαραίτητη για την καθημερινή ζωή.
Κι αυτό, γιατί υπάρχει ένα πλέγμα στον κοινωνικό ιστό ο οποίος καθιστά απαραίτητη τη χρήση αυτής της τεχνολογίας, ώστε χωρίς αυτή να μην μπορεί κάποιος να επιβιώσει στο κοινωνικό οικοδόμημα και επίσης απαιτείταθ αυτού του είδους η τεχνολογία, η οποία κατεδαφίζει όλα τα όρια στην προσωπική ζωή: όπως είναι η προσωπική πληροφόρηση, τα προσωπικά δεδομένα, τα οποία διαχέονται ως πληροφορία παντού με τη χρήση αυτης τεχνολογίας.
Επιπλέον είναι ισοπεδωτικός ο περιορισμός των προσωπικών επιλογών.
Τα όρια πλέον είναι ξεκάθαρα μόνο αυτά που οι εκάστοτε χορηγοί αυτής της τεχνολογίας θεωρούν ότι είναι τα όρια και το πεδίο δράσης που πρέπει να επιτρέπεται στο κάθε χρήστη αυτής της τεχνολογίας να κινείται.
Και τα όρια είναι από την πλευρά του χρήστη κι όχι από αυτούς που χορηγούν την τεχνολογία, ο οποίοι (εταιρείες πληροφορικής και διαχείρισης δεδομένων, κρατικές μυστικές υπηρεσίες, διεθνείς κολοσσοι συμφερόντων που διαμορφώνουν την Αγορά κλπ).
Το οξύμωρο σε όλη αυτή την κατάσταση, είναι ότι σε όλες τις περιπτώσεις που χρησιμοποιείται η τεχνολογία, υποτίθεται ότι χρησιμοποιείται για να εξαλείψει αυτά ακριβώς τα αρνητικά φαινόμενα τα οποία η ίδια προκαλεί σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και σε όλους.
Η διαχείριση αυτού του είδους της τεχνολογίας γίνεται με ένα χειρουργικης ακρίβειας ιδιαίτερο τρόπο και η προπαγάνδα για τη χρήση της, είναι τέτοια ώστε κάθε άνθρωπος να θεωρεί την ενσωμάτωση αυτού του προδοτικου για την ανθρωπότητα συστήματος απαραίτητη, πάρα πολύ καλή και εξυπηρετική.
Σε τελική ανάλυση η ανθρωπότητα προδίδει τον εαυτό της και αλυσοδένει τα πόδια και τα χέρια της στο βωμό τεχνολογιών που δίδονται με σκοπό ακριβώς το αντίθετο από αυτό το οποίο θεωρείται ότι πάνε να βελτιώσουν.
Ο κόσμος βρίσκεται σε λήθαργο και απλά ακολουθεί τις διαταγές, της επιταγές και τις γραμμές, μη βλέποντας ότι η εποχή στην οποία έχει μπει κατά τον 21ο αιώνα είναι μία εποχή-τούνελ απόλυτης υποδούλωσης συνειδήσεων χωρίς έξοδο.
Και αυτό φαίνεται και αποδεικνύεται από την καθημερινότητα των ανθρώπων κατά την οποία τίποτα δεν είναι ευκολότερο. Έχουν πολλαπλασιαστεί οι υποχρεώσεις, ο ελεύθερος χρόνος είναι ανύπαρκτος, η ψυχολογική κούραση είναι αβάστακτη και όλοι βρίσκονται πεσμένοι στα γόνατα τους με θλίψη, ισως και κατάθλιψη, νιώθοντας ότι δεν έχουν τη δύναμη να ανταπεξέλθουν στις επόμενες μέρες, κάτω από το βάρος των νέων υπέρβαρων υποχρεώσεων όλων των τύπων.
Η θλίψη και η κατάθλιψη του ανθρώπινου παράγοντα έχει επηρεάσει όλο το πεδίο ενέργειας της γης, καθώς πλανάται περισσότερο πάνω από τα μεγάλα αστικά κέντρα μην αφήνοντας το απλετο το φως της Υπέρτατης Συνειδητότητας που εκπέμπεται από το κέντρο του γαλαξία να αναμορφώσει τα σαθρά θεμέλια του ανθρώπινου κόσμου.
Πρέπει κάθε ένας και κάθε μία σε ατομικό επίπεδο να αντιληφθεί τι γίνεται σε αυτό τον κόσμο και πώς λειτουργεί, ώστε να μπορέσει να κάνει το επόμενο βήμα και να προχωρήσει στην αποτίναξη αυτού του ζυγού εδώ και τώρα.
